Internet gevonden! Bij deze dus een kleine update voor de elektriciteit uitvalt J (10 uur per dag elektriciteit, maar niet allemaal achter elkaar. Ze hebben hier echt een schema wanneer het begint en eindigt. Dan zoveel mogelijk opladen om toch even verder te kunnen.)

Ondertussen draai ik al enkele dagen mee in het kindertehuis. Samen koken, afwassen, huiswerkbegeleiding (jaja 24 kinderen voor ons 2!) spelletjes spelen, naar school gaan,lesgeven,… Maar vooral nog wat wennen aan het reilen en zeilen van het huis. Of zou het het om 6 uur opstaan zijn? Maar het is hier alleszins heel fijn! De kinderen en huismoeders en - vaders zijn heel vriendelijk, de natuur is prachtig en zalig zonder al de drukte en toeters van Kathmandu.

 De dag zit altijd boordevol!

Zo ziet een dag eruit:

·         6 uur: opstaan (aiai)

·         6.30 uur: thee drinken

·         7 uur: lezen en huiswerk maken (afwerken van de vorige dag: ‘S avonds wordt het snel donker. Doordat er geen elektriciteit is, moeten de kinderen ‘s morgens hun huiswerk afwerken)

·         8 uur: Uniform voor school aandoen

·         8.30 uur: Dalbath eten (rijst + linzen en wat groenten)

·         9 uur: klaarmaken om naar school te gaan

·         9.30 uur: vertrekken met de bus naar school

·         10 uur – 15 uur: school

·         16 uur: eten (noedels)

·         17 uur – 19 uur: huiswerk maken

·         20 uur: Dalbath eten

·         20.30 – 22 uur: Vrij

·         Zaterdag: dag vrij en wasdag! (zowel kleren als zichzelf)

Ja,  je leest het goed, we eten hier elke dag hetzelfde. En dat begin ik al wat te voelen, mijn darmen weten niet wat er gebeurt! J

Ondertussen  kreeg ik ook een Nepalese naam. Ze vonden mijn naam allemaal grappig omdat ze dachten dat ik Sani heette. Sani in het Nepalees = klein meisje. Dus ze hadden verwacht dat ik gewoon klein zou zijn… Dus vanaf nu heet ik voor het gemak Sita. J

De volgende 2 weken verblijven we in het huis en gaan we op 2 verschillende scholen meedraaien. Het onderwijs is hier toch even aanpassen. Gemiddeld zitten er 34 kinderen in één klas, 5 samengeperst op één bankje (sjans dat nepalezen niet van de dikste zijn). Als ik een klas binnen kom, vragen ze alles wat ze maar willen weten (zelf tot hoeveel ik weeg). Nieuwsgierig zijn ze wel die Nepalezen!

Na deze weken nemen we een pauze en trekken we Kathmandu in.

Veel liefs, Sita

Het huis

De kinderen, huismoeders en - vaders

Susma, klaar om naar school te gaan 

Roti is brood dat ze zelf maken. Ik hielp mee, maar mijn broodje was toch wat anders van vorm :). Ze vonden het allesinds heel grappig!