Gumba

Vanaf vandaag nemen we 4 dagen vrij. Eventjes de toerist uithangen en Kathmandu gaan verkennen. Er is zoveel te zien en er worden zoveel plaatsen aangeraden door de Nepalezen, dat het moeilijk kiezen is. Maar we zijn hier 3 maand, dus als we het op z’n Belgisch doen (= ZOEF), kunnen we wel veel zien J.  

Deze week terug naar een school geweest. Een hele toffe school, leuke leerlingen en leerkrachten. Allemaal ongelooflijk geïnteresseerd en nieuwsgierig. Altijd de vraag: en, wat vind je van de school, wat kunnen we beter doen, geef ons tips. En dan denk ik oeioei, ik ben maar een doodgewone student, maar voor hen zijn we echt ongelooflijk. Zij vinden het fantastisch dat 2 Belgen naar Nepal komen en hun school bezoeken. We worden dan ook onthaalt als echt Vips.

Vorige zaterdag Gumba gaan bezoeken, een tempel van de monniken op de top van een berg. De kinderen deden hun mooiste kleren aan. Ik zei: maar nu sta ik er bij als een slons! Geen probleem, in een mum van tijd had ik mijn communiekleren aan J. De meisjes vonden het natuurlijk fantastisch en hadden er al hun plezier in om me aan te kleden. Ze doen niet liever dan speldjes in mijn haar steken en mijn kleren goed trekken (waarschijnlijk denken ze altijd: hoe ziet die er nu weer uit vandaag! Die Belgen kunnen hun toch niet kleden!) Met deze kleren en mijn slippers ( want bergschoenen onder deze kleren was schandalig!) klom ik de berg op. En neen, er was geen wandelpaadje. Het was toch een goede 40 min klimmen. Maar ik mocht niet klagen, want één van de kinderen had haar hakken aan. Het was er wel de moeite. Mooi uitzicht!

De mensen in de omgeving beginnen ons al te kennen. Luide Namasté’s langs alle kanten. Bij mensen thee gaan drinken en praatjes proberen maken op straat (met mijn enkele zinnetjes Nepalees).

Door de Nepalese krant blijven we ook wat op de hoogte van het Belgen land. Het wereldrecord ‘geen regering’ dat gevierd werd, stond hier in de krant! De Nepalezen vinden het allesinds tof dat ook wij geen regering hebben. Dan zijn ze toch niet de enige J.

Liefs, Sanne

De school



Ik word aangekleed om naar de Gumba te gaan

Riya en Dolma volledig opgetut. (en met hakken!)

Kathmandu

Juich! Feest in België!

Nieuwsgierige kindjes

Menu van de dag (= elke dag)

Internet gevonden! Bij deze dus een kleine update voor de elektriciteit uitvalt J (10 uur per dag elektriciteit, maar niet allemaal achter elkaar. Ze hebben hier echt een schema wanneer het begint en eindigt. Dan zoveel mogelijk opladen om toch even verder te kunnen.)

Ondertussen draai ik al enkele dagen mee in het kindertehuis. Samen koken, afwassen, huiswerkbegeleiding (jaja 24 kinderen voor ons 2!) spelletjes spelen, naar school gaan,lesgeven,… Maar vooral nog wat wennen aan het reilen en zeilen van het huis. Of zou het het om 6 uur opstaan zijn? Maar het is hier alleszins heel fijn! De kinderen en huismoeders en - vaders zijn heel vriendelijk, de natuur is prachtig en zalig zonder al de drukte en toeters van Kathmandu.

 De dag zit altijd boordevol!

Zo ziet een dag eruit:

·         6 uur: opstaan (aiai)

·         6.30 uur: thee drinken

·         7 uur: lezen en huiswerk maken (afwerken van de vorige dag: ‘S avonds wordt het snel donker. Doordat er geen elektriciteit is, moeten de kinderen ‘s morgens hun huiswerk afwerken)

·         8 uur: Uniform voor school aandoen

·         8.30 uur: Dalbath eten (rijst + linzen en wat groenten)

·         9 uur: klaarmaken om naar school te gaan

·         9.30 uur: vertrekken met de bus naar school

·         10 uur – 15 uur: school

·         16 uur: eten (noedels)

·         17 uur – 19 uur: huiswerk maken

·         20 uur: Dalbath eten

·         20.30 – 22 uur: Vrij

·         Zaterdag: dag vrij en wasdag! (zowel kleren als zichzelf)

Ja,  je leest het goed, we eten hier elke dag hetzelfde. En dat begin ik al wat te voelen, mijn darmen weten niet wat er gebeurt! J

Ondertussen  kreeg ik ook een Nepalese naam. Ze vonden mijn naam allemaal grappig omdat ze dachten dat ik Sani heette. Sani in het Nepalees = klein meisje. Dus ze hadden verwacht dat ik gewoon klein zou zijn… Dus vanaf nu heet ik voor het gemak Sita. J

De volgende 2 weken verblijven we in het huis en gaan we op 2 verschillende scholen meedraaien. Het onderwijs is hier toch even aanpassen. Gemiddeld zitten er 34 kinderen in één klas, 5 samengeperst op één bankje (sjans dat nepalezen niet van de dikste zijn). Als ik een klas binnen kom, vragen ze alles wat ze maar willen weten (zelf tot hoeveel ik weeg). Nieuwsgierig zijn ze wel die Nepalezen!

Na deze weken nemen we een pauze en trekken we Kathmandu in.

Veel liefs, Sita

Het huis

De kinderen, huismoeders en - vaders

Susma, klaar om naar school te gaan 

Roti is brood dat ze zelf maken. Ik hielp mee, maar mijn broodje was toch wat anders van vorm :). Ze vonden het allesinds heel grappig!

Namasté!

Hey!

Hier het eerste berichtje uit Nepal. Na een lange vlucht eindelijk aangekomen!
Ondertussen al een dag kunnen roindlopen tussen alle toeters en bellen van het verkeer, heel vriendelijke mensen en in de zon... Wat wil een mens nog meer :)?
Vandaag al een een kijkje gaan nemen in het kindertehuis. Morgen begin ik aan mijn eerste dag stage. Spannend! Een huis met 24 kinderen, 2 huismoeders en tussen prachtige natuur! Dat beloofd :).

Ik probeer jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden!

Liefs, Sanne*

En we zijn... (bijna) vertrokken!

Hey!

Morgen is het eindelijk zover! Dan vertrek ik voor 3 maand richting Nepal. (Spannend!)
Ik probeer jullie via deze blog op de hoogte te houden van al mijn verhalen en belevenissen.

Tot binnenkort!
Liefs, Sanne*